Saturday, March 26, 2016

മുള്ളുകൾ തറയൂന്ന വേദനയോടെ

എന്നിലേക്ക് പ്രണയം യാത്ര തിരിച്ചാൽ, അത് എത്രയകലെ നിന്നാവട്ടെ, എന്നിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിയാൻ വെമ്പുന്നു. ഒരു മൊട്ടിന്റെ വിങ്ങലോടെത്തന്നെ. അപ്പോൾ കടലിൽ മഴപെയ്യുന്നത് പോലെയാണകമേ. എങ്കിലും എന്റെ ചുണ്ടുകൾ പുഞ്ചിരിയില്ലാതെ വരണ്ട് പോകുന്നു, അകമേയുള്ള പുഞ്ചിരിയുടെ മുള്ളുകൾ തറഞ്ഞ് ഇടനെഞ്ച് പൊട്ടുന്നു. ഞാൻ യാത്രതിരിക്കുന്നു, എന്റെ അടരുകൾ ചികഞ്ഞ് പോകുന്നു, നീ കോർത്ത ഇടം തിരയുന്നു. നീയപ്പോൾ പനിക്കിടക്കയിലോ, പഞ്ഞിക്കെട്ട് പോലെ ഉയർന്ന് പോകയോ..

No comments:

Post a Comment