ഗാനം

എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ, എന്റെതന്നെ ചുവന്ന അറയിൽ നീ നിറയുന്നു. ഇനി നീ പാടുമ്പോൾ ജീവിതത്തെ, നീ സഞ്ചരിക്കുന്ന കാലത്തെ പാഴ് കിനാവെന്ന്... ഇത് കിനാവല്ലാതെ മറ്റെന്ത്, നീ നിന്നെ സ്പർശിച്ചും പാതയിൽ നീ ഉണ്ടെന്നും ഉറപ്പുവരുത്തിയിട്ടെന്ത്.. നീ ഇല്ല എന്നതാണ് സത്യം. അക്ഷരങ്ങളുടെ തീരത്ത് എത്ര ചിത്രം വരച്ചിട്ടെന്ത്, എല്ല്ലാം വിഴുങ്ങുന്നു തിരകൾ... അതേ ഇരുപ്പിൽ, ഇനി എഴുതാൻ തുടങ്ങും മുമ്പ് തിരിഞ്ഞൊന്ന് നോക്കുക, നീ പോന്ന ഇടങ്ങൾ, അവിടെ നീയില്ല... അത് മറ്റാരൊക്കെയോ കയ്യേറിയിരിക്കുന്നു, അടുത്ത നിമിഷത്തിലോ അവരും മറയുന്നു. എന്നിട്ടും കാത്തിരിക്കുന്നതെന്തിന്.